توکن | توکن چیست | ارز دیجیتال

در این مقاله از تاپ سایت 98 قصد داریم شما را با توکن ارز دیجیتال آشنا کنیم و سپس تفاوت کوین و توکن را با هم بررسی می کنیم.

امروز ، ما موضوعی را بررسی می کنیم که اغلب افرادی را که با ارز دیجیتال تازه کار هستند گیج می کند توکن و کوین.

گاهی اوقات افراد از واژه "کوین" برای اشاره توکن(token) و بالعکس استفاده می کنند.

برخی افراد از هر دو نام برای اشاره به تمام دارایی های دیجیتالی موجود در دسترس استفاده می کنند.

با این حال ، تفاوت های بسیار زیادی بین سکه های رمزنگاری و توکن های رمزنگاری وجود دارد ، بنابراین مهم است که بدانید آنها چیست؟

این راهنمای Token vs Coin با بررسی علت سردرگمی زیاد در این دو اصطلاح آغاز می شود.

سپس توضیحاتی در مورد اینکه کوین و توکن در واقع چیست ارائه می دهد ، نمونه هایی از کوین ها و توکن ها را در اختیار شما قرار می دهد و نحوه استفاده از هر کدام را توضیح می دهد.

در پایان این راهنما ، شما همچنین می توانید تشخیص دهید که یک دارایی دیجیتال توکن است یا کوین.

کوین Coin چیست؟

تعریف کوین، دارایی دیجیتال است که بومی بلاک چین خود است مثلا بیت کوین یا اتریوم که هر کدام از این ها در بلاک چین مخصوص خود قرار دارند.

بنابراین ، برای روشن تر شدن مطلب:

بیت کوین بر روی بلاک چین بیت کوین کار می کند

اتر بر روی بلاک چین اتریوم کار می کند

تتر USDT بر روی بلاک چین های اتریوم ، EOS ، Tron ، Algorand و OMG کار می کند و بلاکچین اخصاصی خود را ندارد با اینکه یکی از استیبل کوین های مهم بازار است.

معاملات سکه های دیجیتالی را می توان از فردی به فرد دیگر منتقل کرد با این حال ، هنگام ارسال و دریافت هیچ سکه فیزیکی منتقل نمی شود.

همه "سکه" به عنوان داده های یک پایگاه داده عظیم جهانی وجود دارد. این پایگاه داده (یا بلاک چین) تمام تراکنش ها را پیگیری می کند و توسط رایانه های سراسر جهان بررسی و تأیید می شود.

نکته سریع: قبل از ادامه خواندن باید این را به شما بگویم - اگر هنوز با فناوری بلاک چین آشنا نیستید ، قبل از خواندن این راهنما ، راهنمای توضیح داده شده بلاک چین ما را بخوانید. مهم این است که قبل از تلاش برای درک تفاوت بین سکه و توکن ، بلاک چین را بفهمید!

چگونه از توکن و کوین استفاده می شود؟

سکه های دیجیتال عموماً به همان شیوه ای استفاده می شوند که یک سکه در زندگی واقعی وجود دارد به عنوان پول می توانید به سکه هایی مانند بیت کوین ، لایت کوین و مونرو مانند سکه های کیف پول یا قلک خود فکر کنید. اغلب ، آنها هیچ هدف دیگری جز استفاده از پول ندارند. از این سکه های "فقط پول نقد" استفاده می شود:

برای انتقال پول (می توانید با استفاده از آنها بجا پول استفاده کنید ، به دیگران پول بدهید یا ار آنها بگیرید)

به عنوان ذخیره ارزش (آنها را می توان ذخیره کرد و بعداً با چیزی مفید جایگزین شود)

به عنوان واحد حساب (می توانید با توکن کالاها یا خدماتی را دریافت نمایید)

بیایید از بیت کوین به عنوان مثال استفاده کنیم تا مطمئن شویم که جملات بالا را درک کرده اید.

BTC می تواند برای پرداخت کالا و خدمات در سراسر اینترنت و در بسیاری از مکانهای واقعی نیز مورد استفاده قرار گیرد. مثلا تسلا برای خرید خودرو ، بیت کوین می پذیرفت.

می توانید آن را برای مدت طولانی در کیف پول معتبر ذخیره کنید و هیچ اتفاقی برای آن نمی افتد. سپس می توانید بعداً آن را با چیزی با ارزش عوض کنید.

چیزهایی که می خرید می توانید در BTC نیز قیمت گذاری کنید.

به غیر از این استفاده های پولی ، هیچ کاربرد دیگری برای بیت کوین وجود ندارد و نیازی به استفاده از آن برای عملکرد یک برنامه خاص نیست، از آن به عنوان پول استفاده می شود .

با این حال ، برخی از سکه های دیجیتال (مانند Ether ، NEO و DASH) دارای ویژگی های بیشتری هستند نه اینکه فقط به عنوان یک پول مفید باشند. من این موارد استفاده را در زیر لیست کرده ام:

اتر (ETH) برای تقویت معاملات در شبکه اتریوم استفاده می شود. توکن ها می توانند بر روی اتریوم ساخته شوند ، اما هنوز اتر ملزم به ارسال یک توکن است. هزینه های استخراج را تأمین می کند (به رایانه هایی که تراکنش های شبکه اتریوم را تأیید می کنند پرداخت می کند).

NEO (NEO) برای به دست آوردن سود سهام در کیف پول قرار می گیرد. این سود به عنوان GAS شناخته می شود. توکن ها را می توان بر روی NEO ساخت ، درست مانند اتریوم. هنگام ارسال یک توکن در شبکه NEO ، باید GAS را به عنوان هزینه تراکنش بپردازید ، به همان روشی که Ether برای پرداخت هزینه اتریوم Ethereum استفاده می شود.

در نهایت ، نگه داشتن مقدار کافی Dash (DASH) به کاربران اجازه می دهد تا در مورد تصمیمات مهم شبکه Dash رای دهند. اگر ایده ای برای ارتقاء شبکه DASH وجود داشته باشد ، کسانی که دارای Dash کافی هستند می توانند تصمیم بگیرند که آیا ارتقا باید اتفاق بیفتد یا خیر. این حق رأی به دارندگان DASH اجازه می دهد تا در مورد چگونگی تکامل پروژه نظر دهند.

توجه: سود تقسیمی رمزنگاری ، کوین یا توکنی است که برای نگهداری دارایی خاصی اعطا می شود.

یک مثال خوب GAS NEO است. این مبلغ به کاربرانی تعلق می گیرد که توکن را در کیف پول خود گذاشته و آنها را در امنیت شبکه نگه می دارند.

به دارنده برای انجام این کار GAS با نرخ تعیین شده پرداخت می شود. این فقط در بلاک چین هایی که از اجماع اثبات سهام (PoS) استفاده می کنند در دسترس است.

نمونه هایی از کوین ها

امروزه همه دارایی های دیجیتالی با ارزش بازار (مارکت کپ) به عنوان کوین تعریف می شوند.

با این حال ، همه کوین ها ارزش بازار بالایی ندارند. وب سایت Coinmarketcap قیمت بیش از 900 نمونه مختلف کوین را فهرست کرده است.

البته ، ما قصد نداریم تک سکه دیجیتال را در اینجا لیست کنیم. لیست کامل را می توانید در Coinmarketcap مشاهده کنید.

ما برخی از موارد آشنا تر و ترفندهای آنها را اضافه کرده ایم. این باید به درک شما از منظور ما از اصطلاح کوین کمک کند.

توجه: اختصار سه یا چهار حرف بعد از نام هر دارایی دیجیتالی است. بیشتر صرافی ها به کوین ها و توکن ها توسط نام اختصار آنها اشاره می کنند ، نه نام کامل آنها. مثلا بیت کوین BTC

توکن چیست؟

توکن ها اغلب سکه های دیجیتال نامیده می شوند. با این حال ، تفاوت عمده ای با کوین دارد.

توکن ها بلاکچین اختصاصی خود را ندارند و در بلاکچین های دیگر ساخته می شوند مانند تتر.

توکن ها در بلاک چین های موجود ایجاد می شوند در حقیقت ، به لطف ایجاد و تسهیل قراردادهای هوشمند ، رایج ترین پلتفرم توکن بلاک چین اتریوم است. توکن هایی که بر روی پلتفرم اتریوم ساخته شده اند به عنوان توکن ERC-20 شناخته می شوند.

با این حال ، موارد دیگری مانند NEO ، Waves ، Lisk و Stratis وجود دارد. در حالی که همانطور که در بالا ذکر شد ، توکن های روی بستر اتریوم به عنوان توکن ERC-20 شناخته می شوند ، اما NEO از توکن های معروف به توکن های NEP-5 استفاده می کند.

هر کسی می تواند توکن سفارشی خود را در یکی از این سیستم عامل ها ایجاد کند.

چگونه توکن ایجاد می شوند؟

در واقع به طرز شگفت آوری توانایی فنی کمی نیاز دارد. من آن را به یک مبتدی جدید توصیه نمی کنم ، اما برای کسی که تجربه برنامه نویسی کمی دارد ، آنقدرها که فکر می کنید طول نمی کشد.

با این حال ، توسعه دهنده باید برخی از سکه های بومی را برای بلاک چین هزینه کند ، اما این توکن در حال ایجاد است مثلا می توانید در بلاکچین اتریوم ، توکن خود را بسازید و کارمزد پرداخت نمایید.

به عنوان مثال ، اگر توکن در Ethereum ایجاد می شود ، سازنده باید مقداری Ether هزینه کند تا ماینرهای شبکه اعتبار تراکنش (ایجاد) را تأیید کنند.

مهم است که به خاطر داشته باشید که هزینه ها برای همه معاملات توکن در بلاک چین باید پرداخت شود ، نه فقط ایجاد توکن.

بنابراین ، هر برنامه ای که روی اتریوم ساخته شده است باید از سکه های اتر برای انتقال توکن های خاص برنامه از یک کاربر به کاربر دیگر یا بین برنامه و کاربر استفاده کند.

این همان چیزی است که معاملات سکه نیاز به پرداخت هزینه به کسانی که امنیت شبکه را پرداخت می کنند ، دارد.

هدف از ایجاد توکن

اکثر توکن ها برای استفاده با برنامه های غیر متمرکز یا dApps وجود دارند.

هنگامی که توسعه دهندگان در حال ایجاد توکن خود هستند ، می توانند تصمیم بگیرند که چند واحد می خواهند بسازند و این نشانه های جدید در هنگام ایجاد به کجا ارسال می شوند.

آنها بخشی از ارزهای رمزنگاری شده بومی را در بلاک چین که در آن نقطه توکن ایجاد می کنند ، پرداخت می کنند.

پس از ایجاد ، اغلب از توکن ها برای فعال کردن ویژگی های برنامه ای که برای آنها طراحی شده است استفاده می شود.

به عنوان مثال ، Musicoin توکنی است که به کاربران امکان می دهد به ویژگی های مختلف بستر Musicoin دسترسی داشته باشند. این می تواند تماشای موزیک ویدیو یا پخش آهنگ باشد.

Binance (مبادله) نیز توکن خاص خود را دارد. وقتی کاربران با BNB (توکن بایننس) معامله می کنند ، هزینه آنها 50 درصد کمتر است.

برخی از توکن ها برای اهداف کاملاً متفاوتی ایجاد شده اند: برای نشان دادن یک چیز فیزیکی.

فرض کنید می خواهید خانه خود را با استفاده از یک قرارداد هوشمند بفروشید. پس باید با استفاده توکن این کار را انجام دهید.

WePower (WPR) مثال خوبی از توکن است که نشان دهنده یک چیز فیزیکی است ، نشان دهنده برق است.

پروژه WePower یک برنامه dApp است که به کاربران امکان می دهد با استفاده از قراردادهای هوشمند ، برق را در بلاک چین خرید و فروش کنند. توکن آن (WPR) نشان دهنده مقدار مشخصی از انرژی است.

مزیت بزرگ ایجاد یک توکن

از آنجا که توسعه دهنده dApp و توکن مجبور نیست بلاک چین خود را ایجاد کند ، در وقت و منابع آنها صرفه جویی می شود.

آنها می توانند در عین بهره مندی از امنیت بلاک چین بومی ، از ویژگی های ارزهای رمزنگاری شده با برنامه خود استفاده کنند.

زمان تنها چیزی نیست که آنها را نجات می دهد ، اگر آنها بلاک چین و کوین خود را به جای dApp و توکن ایجاد می کردند ، باید استخراج کنندگان را نیز برای تأیید تراکنش های خود پیدا کنند.

برای ایجاد یک بلاک چین قوی که قابل حمله نیست ، به ماینرهای زیادی نیاز است.

بسیار منطقی است که بسیاری از رایانه ها روی یک بلاک مشترک که چندین برنامه می توانند روی آن کار کنند ، کار کنند تا هزاران بلاکچین ضعیف و عمدتا متمرکز وجود داشته باشد.

این فقط یک فرایند بسیار طولانی تر و بسیار گران تر است.

نگاهی بیشتر به نحوه کارکرد توکن ها

توکن ها برای تعامل با برنامه های غیرمتمرکز که بر روی بلاک چین های مختلف ساخته شده اند استفاده می شوند. یک مثال خوب Civic است. سیویک از توکنی به نام CVC استفاده می کند.

برنامه آنها هویت های رمزگذاری شده را در بلاک چین اتریوم دنبال می کند. هدف آن ارائه راهی ارزان تر ، قابل اطمینان تر و کارآمدتر برای بررسی هویت است. بیایید نحوه عملکرد آن را بررسی کنیم.

اگر به تعطیلات خارجی می رفتید ، باید هویت خود را در بسیاری از نقاط در راه تأیید کنید.

اولین مورد ممکن است شرکت هواپیمایی باشد. اگر شرکت هواپیمایی شریک Civic بود ، یک کد QR برای شما ارسال می کرد تا اطلاعات مربوط به شما (مسافر) را بخواهد.

با استفاده از برنامه Civic ، اطلاعات خود را مستقیماً از دستگاه تلفن همراه خود به شرکت ارسال می کنید.

اطلاعات روی دستگاه ذخیره می شود اما کاملاً رمزگذاری می شود. این مانع از سرقت آن می شود. اسکن اثر انگشت یا عنبیه می تواند ثابت کند که شما صاحب داده های دریافت شده هستید.

سپس می توانید از همان دستگاه برای تأیید هویت خود در نقاط مختلف مسیر (فرودگاه ، هتل و غیره) استفاده کنید.

هر شرکت یا سازمانی که از هویت دیجیتالی خود استفاده می کنید می تواند داده ها را با استفاده از بلاک چین تأیید کند. هرچه بیشتر از برنامه استفاده شود ، اعتماد شخص ثالث به هویت دیجیتالی ذخیره شده در Civic بیشتر می شود.

توکن CVC خود برای معامله در این خدمات مرتبط با هویت استفاده می شود. برای پرداخت تأییدکنندگان شناسه (بانک ها ، دولت ها و سایر منابع مورد اعتماد) برای انجام بررسی های مورد نیاز "مشتری خود را بشناسید" استفاده می شود. سوابق این مورد در بلاک چین/پایگاه داده ذخیره می شود.

مقداری CVC نیز برای شما کاربر ارسال می شود. این برای تشویق استفاده از سیویک است زیرا شرکت هایی که به تأیید اسناد احتیاج دارند ، در نهایت باید از کاربران توکن بیشتری بخرند. این باعث ایجاد اقتصادی می شود که در آن همه برای مشارکت پاداش می گیرند.

همانطور که مشاهده می کنید ، توکن سیویک به گونه ای عمل می کند که فراتر از پولی است.

همچنین ، پلتفرم Civic BTC ، ETH یا NEO را برای استفاده از خدمات آنها نمی پذیرد ، این فقط توکن CVC است. اما هر تراکنش به مقداری Ether نیز احتیاج دارد ، البته زیرا بر روی بلاک چین اتریوم ساخته شده است و ماینرها باید پول پرداخت کنند.

از اینکه دقایقی را در کنار ما بودید از شما سپاسگذاریم.

موفق باشید.