سیلیکون ولی | Silicon Valley

دره سیلیکون خانه برخی از بزرگترین شرکت های فناوری جهان و هزاران شرکت نوپای مرتبط با فناوری است.

دره سیلیکون در شمال کالیفرنیا ، در منطقه جنوبی منطقه خلیج سان فرانسیسکو قرار دارد.

نام دره سیلیکون ، که توسط کارآفرین رالف وارست در دهه 1970 مطرح شد ، در اصل از تعداد زیادی تولیدکنندگان تراشه سیلیکون در منطقه گرفته شده است.

دره سیلیکون در حال حاضر میزبان دفتر مرکزی و مجتمع های اداری تعدادی از مشاغل با تکنولوژی بالا از جمله Apple Inc.، eBay Inc.، Facebook Inc.، Intuit Inc.، Adobe Systems Inc.، Intel Corp. و Hewlett-Packard Co است.

بر اساس داده های جمع آوری شده در گزارش درخت پول توسط تامسون رویترز در سال 2010 ، سیلیکون ولی همچنان یکی از مناطق پیشرو در زمینه نوآوری و توسعه فناوری پیشرفته است و تقریباً یک سوم کل سرمایه گذاری در ایالات متحده را تشکیل می دهد.

دیگر مراکز اصلی سرمایه گذاری خطرپذیر عبارتند از نیوانگلند ، منطقه متروی نیویورک و شهرستان لس آنجلس.

شهرهای سیلیکون ولی شامل لوس آلتوس ، پالو آلتو ، سان خوزه ، سانتا کلارا و 20 شهر دیگر است.

موسسات آموزشی عالی در دره سیلیکون شامل دانشگاه استنفورد ، دانشگاه دره سیلیکون و سه پردیس دانشگاه کالیفرنیا است.

سیلیکون ولی به چه معناست؟

در وهله اول ، سیلیکون (نباید با سیلیکون ، ماده پلاستیکی شبیه لاستیک اشتباه گرفته شود) یک ماده شیمیایی ارزان قیمت است که دارای ویژگی های نیمه رسانا است و آن را به عنصری ایده آل برای استفاده در تراشه های رایانه تبدیل کرده است. 

تراشه سیلیکون اولین بار در اواسط قرن بیستم هنگامی که صنعت نیمه هادی ها در حال پیشرفت بود ، ایجاد شد.

سیلیکون هنوز هم امروزه برای ایجاد تراشه هایی استفاده می شود که به تلفن های هوشمند ، رایانه ها ، رایانه های لوحی و بسیاری از دستگاه های ما روح می بخشد.

منطقه کالیفرنیای شمالی که امروزه به عنوان سیلیکون ولی (silicon valley) شناخته می شود ، در اواسط قرن بیستم در خط مقدم رونق صنعت نیمه هادی قرار داشت که توسط شرکت هایی مانند Fairchild و Intel هدایت می شد.

گفته می شود بیت "دره" از دره سانتا کلارا گرفته شده است ، که توسط کوههای سانتا کروز در غرب و رشته کوه های تپه ای دیابلو در شرق قرار گرفته است.

واقعیت جالب: قبل از حرکت شرکت های رایانه و لوازم الکترونیکی ، این منطقه در اوایل دهه 1900 "دره لذت قلب" به دلیل باغات میوه که در مزارع آن زندگی می کردند ، شناخته می شد. زردآلو ، آلو خشک و بادام تنها بخشی از غذاهایی بودند که در اینجا رشد می کردند.

هیچ کس به طور دقیق نمی داند که دقیقاً چه کسی نام دره سیلیکون را ساخته است ، اما توسط یک خبرنگار فناوری به نام دان هوفلر در دهه 1970 محبوبیت یافت و در حال حاضر سیلیکون ولی نه تنها بخشی فیزیکی از جهان را نشان می دهد ، بلکه این نام همچنین نشان دهنده ظهور اینترنت ، دنیای دیجیتال و ثروت فناوری و سایر موارد است.

کدام شهر به سیلیکون ولی معروف است؟

سیلیکون ولی یک شهر نیست ، منطقه ای است که شهرهای زیادی را در بر می گیرد.

Mountain View (حیاط خلوت گوگل) و Cupertino (جایی که اپل فروشگاه خود را در آن ایجاد کرده است) فقط برای نامگذاری یک زوج وجود دارد.

برخی می گویند پایتخت غیررسمی سیلیکون ولی پالو آلتو است که محل دانشگاه استنفورد نیز است ، جایی که مدیرعامل و بنیانگذار بسیاری در آنجا پرورش یافته اند. برخی دیگر می گویند که سان خوزه در واقع پایتخت منطقه فناوری است.

برخی افراد هنگام صحبت در مورد منطقه دره سیلیکون تقریباً سان فرانسیسکو را شامل می شوند ، اما سیلیکون ولی بیشتر در جنوب منطقه خلیج واقع شده است ، جایی که سان خوزه ، پارک منلو ، پالو آلتو و Mountain View واقع شده اند.

سان فرانسیسکو ممکن است بطور مسلم از سیلیکون ولی جدا نباشد ، اما بدون شک بخشی از طرز تفکر دره سیلیکون است.

رونق دره سیلیکون کی بود؟

ما فرض می کنیم که این سوال به رونق یا حباب dot-com اشاره دارد که در اواخر دهه 1990 شروع شد و در اوایل سال 2000 منفجر شد. این زمانی بود که اینترنت به راحتی در دسترس توده ها قرار گرفت.

سرمایه گذاران پول نقدی را به استارتاپ های امیدوارکننده ای که به این شوق اینترنت جدید توجه می کنند ، ریختند ، تنها برای اینکه بازار در برخی از این شرکت ها عدم سودآوری را کشف کند ، که منجر به کاهش قیمت سهام شد.

حتي بعضي از شركتهاي تثبيت شده تر ، مانند سيسكو و سان ميرو سيستمز مستقر در منطقه خليج ، ضربه خوردند.

این رونق در حال حاضر به عنوان یک داستان هشداردهنده برای سرمایه گذاری های سوداگرانه و استارتاپ های فناوری بسیار خوب است.

چرا سیلیکون ولی این همه هزینه می پردازد؟

طبق گزارش Glassdoor ، میانگین حقوق در پردرآمدترین شرکت های فناوری منطقه از 133000 دلار تا 171000 دلار متغیر است.

بهترین و درخشان ترین مهندسان و توسعه دهندگان نرم افزار که به منطقه هجوم می آورند تقاضای زیادی دارند زیرا شرکت های فناوری برای مجموعه مهارت های خود رقابت می کنند. تقاضای زیاد به معنای حقوق رقابتی تر برای جذب بهترین است.

استارتاپ های فناوری سیلیکون ولی به دلیل بسته های پرداختی که دارای ارزش ویژه ای هستند ، مشهور هستند.

اگر استارتاپی خریداری شود یا به بازار عمومی عرضه شود ، آن حقوق صاحبان سهام می تواند تبدیل به یک سرمایه ناگهانی شود (و به طور مشابه ، اگر استارتاپ سقوط کند ، ارزش خالص آن بی ارزش می شود).

به همین دلیل است که از مزایای اداری خارج از جعبه شرکت مانند ناهارهای رایگان ، اتاقهای ماساژ و اینکه می توانید با پای برهنه در محل کار قدم بزنید ، می شنوید.

جهان از طریق اینترنت کار می کند ، و برای اطمینان از اینکه محصولات آنها توسط هوشمندترین افراد استعداد فناوری اداره می شود ، شرکت ها باید آماده باشند که حقوق ، حقوق صاحبان سهام و مزایای شغلی زیادی ارائه دهند.

میلیاردرهای دره سیلیکون چه کسانی هستند؟

ثروتمندترین افراد در سیلیکون ولی ، بنیانگذاران فناوری ، سرمایه گذاران خطرپذیر و سرمایه داران املاک خواهند بود.

بنابراین مارک زاکربرگ ، بنیانگذار فیس بوک ، لری الیسون ، بنیانگذار اوراکل ، لری پیج و سرگئی برین ، بنیانگذاران گوگل و ایلان ماسک از تسلا می شود نام برد.

یکی می تواند جک دورسی از توییتر و مارک بنیوف از Salesforce را در این ترکیب قرار دهد ، اما باز هم بستگی دارد که ما مرزهای جغرافیایی دره سیلیکون را در کجا ترسیم می کنیم ، توییتر و Salesforce در سان فرانسیسکو مستقر هستند.

چرا میلیاردرهای سیلیکون ولی خود را گرسنه می کنند؟

سوال عالی ، اینترنت ما فرض می کنیم که این سوال به شیوه روزه داری مربوط می شود ، یکی از بسیاری از "بیو هک" های دره سیلیکون که در آن متخصصان فن آوری تمایل به پیشی گرفتن از سیستم انسانی دارند ، عادات و رژیم غذایی روزانه خود را مطابق با آنچه کارآیی و بهره وری را افزایش می دهد ، تنظیم می کنند. و طول عمر کارکنان فناوری در سراسر جهان ، از مدیر تحلیل فیس بوک ، دان زیگموند گرفته تا مدیرعامل سابق Evernote ، فیل لیبین ، در این تمرین شرکت کرده اند.

Melia Russell از Business Insider گزارش داده است که حتی یک باشگاه متخصصان فناوری زیستی در منطقه Bay به نام WeFast وجود دارد که اعضای آن در روزه داری متناوب شرکت می کنند یا از غذا به مدت 14 ساعت تا چند روز خودداری می کنند.

یکی از پرطرفدارترین علاقه مندان به روزه داری ، مدیر عامل میلیاردر توییتر ، جک دورسی است ، که شاید این سوال به طور خاص به آن اشاره داشته باشد.

در اوایل سال 2019 ، دورسی به بن گرینفیلد ، نویسنده تناسب اندام ، گفت که او یک وعده غذا در شبهای هفته می خورد و کل آخر هفته را روزه می گیرد - بنابراین اساساً پنج وعده در هفته.

دورسی به گرینفیلد می گوید: "این واقعاً قدردانی من را از غذا و طعم بیشتر کرده است زیرا مدت زیادی در طول روز از آن محروم هستم."

یک مطالعه علمی هنوز به این نتیجه نرسیده است که روزه داری متناوب چقدر برای سلامتی فرد مفید است و برخی از متخصصان تغذیه گفته اند که این می تواند دریچه ای برای خوردن نامنظم باشد.

و همانطور که آروا مهدوی از گاردین اشاره می کند ، از نظر تاریخی این مشکل وجود دارد که دختران نوجوان از خوردن غذا خودداری کنند.

اکنون که برادران فناوری این کار را انجام می دهند ، این تمرین به جای رژیم گرفتن ، نوعی هک زیستی نامیده شده است.

چرا سیلیکون ولی در گذشته در جنسیت گرایی گیر کرده است؟

این دره از دیرباز باشگاه پسران بوده است. اما قبل از اینکه صنعت نیمه هادی ها در اواسط قرن بیستم شروع به کار کند ، برنامه نویسی نرم افزاری شغلی بود که توسط زنان مورد حمایت و حمایت قرار می گرفت تا اینکه مشخص شد مردان به نحو مناسب تری برای این کار مناسب هستند.

سپس دنیای فناوری توسط مردان پیشی گرفت و فرهنگ برادران تکنولوژیکی سرانجام به یک هنجار تبدیل شد.

نویسنده امیلی چانگ در کتاب خود "Brotopia: Breaking Up the Boys's Club of Silicon Valley" موضوع فرهنگ برادر گرایان جنسیتی را بررسی می کند.

کتاب چانگ توضیح می دهد که چگونه جنسیت گرایی عمیقاً در تاریخ منطقه و به طور کلی در صنعت فناوری جای گرفته است ، زیرا مردان در نقش ها و فرصت های فناوری نسبت به زنان برتری دارند.

حتی در هزاره های جدید ، دنیای فناوری با جنسیت زدایی ، تبعیض و آزار جنسی بیداد می کند.

شرکت های تحت رهبری زنان تنها 2 درصد از بودجه سرمایه گذاری خطرپذیر را دریافت می کنند.

طبق گزارش آتلانتیک ، کمتر از یک چهارم مشاغل رایانه و ریاضی در ایالات متحده توسط زنان اشغال شده است.

مطالعات نشان می دهد که زنان در فن آوری بیشتر در جلسات دچار وقفه می شوند و مجبور می شوند بیاموزند که چگونه با پیشرفت های ناخواسته مردان در محیط کار و عملکرد کار کنند و گزارش ها به طور مداوم نشان می دهد که زنان در زمینه فناوری نه تنها بر اساس عملکرد و استعداد خود بلکه بر اساس شخصیت آنها نیز ارزیابی می شوند.

این مشکلات حتی برای خانم های رنگین پوست در زمینه فناوری نیز مشهودتر است. فقدان تنوع نژادی حتی بیشتر از تنوع جنسیتی یک موضوع در صنعت است.

در سالهای اخیر شرکتها سعی کرده اند شفافیت بیشتری در تعداد تنوع نشان دهند و کنفرانسها و جلسات آموزشی برای کمک به مقابله با کمبود زنان و اقلیتها در این زمینه برگزار شده است ، اما هنوز راه درازی در پیش است.

از سیلیکون ولی چه می توانید یاد بگیرید؟

این سوال می تواند دو معنی متفاوت داشته باشد ، بنابراین ما به هر دو پاسخ می دهیم.

اولین مورد این است که کارآفرینان مشتاق که به دنبال تأسیس یک شرکت هستند می توانند چیزهای زیادی از دره و داستانهای موفقیت آن بیاموزند.

با یک جستجوی سریع آنلاین ، درسهای کلیدی را خواهید آموخت که برای بنیانگذاران جوان در نظر گرفته شده است: به گفته شرکت Inc ، نوآوری را بخشی از نیروی زندگی خود کنید و مشتری را دنبال کنید ، نه مهندسین. آماده کار 24 ساعته و 7 روزه باشید حلقه های آتش برای تحقق آن ، می نویسد کارآفرین.

بنیانگذاران می توانند از استارت آپ های دره موجود به عنوان الگویی برای اقدامات لازم برای راه اندازی یک شرکت موفق استفاده کنند.

اما جهان همچنین می تواند بیاموزد که با نگاه کردن به قسمتهای خاصی از مدل دره سیلیکون چه کارهایی را نباید انجام داد.

فرهنگ فناوری بزرگ "حرکت سریع و شکستن چیزها" در گذشته نوعی شعار عملا بوده است تا زمانی که همه چیز خیلی خراب شد ، همانطور که آلیسون گریسولد از کوارتز می نویسد.

Uber غول اشتراک گذاری سواری با اتهامات آزار جنسی و تحقیقات متعدد فدرال روبرو شده است. این شرکت همچنین تصمیم گرفت قوانین داخلی را نادیده بگیرد ، هنگامی که اولین ناوگان خودروهای خود را در شهرهای ایالات متحده در سال 2011 عرضه کرد ، شاهکاری که توسط استارتاپ های اسکوتر برقی Bird and Lime در سال 2017 کپی شد. ، و بنیانگذار آن الیزابت هولمز پس از ظهور اتهامات مربوط به طرح کلاهبرداری از سرمایه گذاران با اتهامات کیفری روبرو است.

فیس بوک کهنه سرباز سیلیکون که علامت تجاری "سریع حرکت و همه چیز را بشکن" نامیده می شود ، پس از رسوایی دچار رسوایی شده است چرا که نحوه مدیریت شرکت از داده های کاربرانش زیر سوال رفته است.

از این داستانهای هشداردهنده دره سیلیکون چیزهای زیادی باید آموخت. اگر درسها واقعاً به هم بپیوندند ، آینده را خواهیم دید.

موفق باشید.